มิตรภาพคืออะไร
เธอไม่จำเป็นต้องเหมือนฉัน
ฉันไม่จำเป็นต้องเหมือนเธอ
มีส่วนคล้ายส่วนต่าง
ไม่จำเป็นทุกอย่างจะต้องเหมือน
ขอเพียงความสัมพันธ์ไม่ลืมเลือน
สำหรับความเป็นเพื่อนก็เพียงพอ
นี้ไม่ใช่กลอนที่มีสัมผัสเคร่งครัดตามฉันทลักษณ์แต่เป็นกลอนที่เขียนขึ้นจากความเป็นจริงคุณเคยไหมว่าเพื่อน มิตรภาพนั้นคืออะไรความหมายมีมากมายหลายอย่าง บ้างครั้งเขาคือคน คนเดียวที่อยู่ข้างเราวันที่คิดว่าไม่มีใคร แค่คนเดียวที่นั่งข้างๆ เฉยๆ ไม่ต้องปลอบใจกันเป็นคำพูด ไม่ต้องยกมือเช็ดน้ำตาให้ ... เพื่อนสนิท... ก็คือเพื่อนธรรมดาๆคนนึง ที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆทั่วๆไปซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายๆกับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น ... ถึงจะมาสนิทกันได้ บางที อาจไม่ใช่นิสัย บางที อาจไม่ใช่หน้าตา บางที อาจไม่ใช่ฐานะ บางที อาจไม่ใช่ระดับความรู้แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่าง ที่ต้องเป็น มั น ค น นี้ เ ท่ า นั้ น ที่ มี บางครั้ง... เราก็ไม่ไป ที่ที่เราอยากไป เพียงเพราะว่า มันไม่ไปด้วย บางครั้งนั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนาน แต่แค่เห็นหน้ามัน... น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตาย กลับทะลักออกมาได้จนหมด... บางครั้ง ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย... เราจะหัวเราะได้ดังกว่านี้... บางครั้งร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้... ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆที่หัวไหล่บอกเป็นนัยๆว่า กรูอยู่ตรงนี้ ชอบคำๆนึงที่บอกว่า . . . . .. เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . . . . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก . .... เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆมากจนบางคนแยกไม่ออก เอาไปเปรียบเทียบกะแฟนว่าอะไรสำคัญกว่ากัน ทั้งๆที่มันคนละเรื่องกันเลยแต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก... เพื่อน ... จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันทีไอ้เพื่อนสนิทเรา มันคงจะชินแล้วที่เวลาเรามีรักทีไร เราก็จะห่างๆมันไปทุกที... เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที ก็ตอนอกหักนู่นแหละก็เคยคิดเหมือนกันนะถ้าเราเป็นมัน จะรู้สึกยังไงคงจะประมาณว่า... " แม่ง ... พอมีแฟนก็ลืมเพื่อนนี่ กะกรูไม่เคยช่วย ห่ าไรเลย ทีกะแฟนแมร่งแทบถวายหัว" " ต้องเลิกกะแฟนก่อนถึงจะจำเบอร์โทรกรูได้ใช่ไหม สราดดด" คิดๆดูแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆเพราะเวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรักก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลยนานๆถึงจะได้คุยกันทีแต่พอผิดหวัง พอเจ็บตัวขึ้นมานาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อนซึ่งบางทีมันนอนไปแล้วเราก็จะไล่มันกลับไปนอนไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆทั้งนั้นไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้วแบบนี้ละมั้งที่เค้าว่า ... ' เพื่อนคือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ '... ' แต่ลุกจากกันไปได้เหมือนคุยกันไปนับล้านคำ '... ' เพื่อน '... ' คือคนที่เมื่อเราสุข เราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา '. . . ' แ ต่ เ ป็ น ค น ไ ม่ มี วั น ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ร า ล้ ม ลงไ ม่ ว่ า เ ร า จ ะ ไ ป หรือเ จ็ บ ม า
จ า ก ไ ห น . . .
เธอไม่จำเป็นต้องเหมือนฉัน
ฉันไม่จำเป็นต้องเหมือนเธอ
มีส่วนคล้ายส่วนต่าง
ไม่จำเป็นทุกอย่างจะต้องเหมือน
ขอเพียงความสัมพันธ์ไม่ลืมเลือน
สำหรับความเป็นเพื่อนก็เพียงพอ
นี้ไม่ใช่กลอนที่มีสัมผัสเคร่งครัดตามฉันทลักษณ์แต่เป็นกลอนที่เขียนขึ้นจากความเป็นจริงคุณเคยไหมว่าเพื่อน มิตรภาพนั้นคืออะไรความหมายมีมากมายหลายอย่าง บ้างครั้งเขาคือคน คนเดียวที่อยู่ข้างเราวันที่คิดว่าไม่มีใคร แค่คนเดียวที่นั่งข้างๆ เฉยๆ ไม่ต้องปลอบใจกันเป็นคำพูด ไม่ต้องยกมือเช็ดน้ำตาให้ ... เพื่อนสนิท... ก็คือเพื่อนธรรมดาๆคนนึง ที่ดันสนิทกันมากกว่าเพื่อนธรรมดาๆทั่วๆไปซึ่งมันก็ต้องมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายๆกับเรามากกว่าเพื่อนคนอื่น ... ถึงจะมาสนิทกันได้ บางที อาจไม่ใช่นิสัย บางที อาจไม่ใช่หน้าตา บางที อาจไม่ใช่ฐานะ บางที อาจไม่ใช่ระดับความรู้แต่มันอาจจะมีอะไรบางอย่าง ที่ต้องเป็น มั น ค น นี้ เ ท่ า นั้ น ที่ มี บางครั้ง... เราก็ไม่ไป ที่ที่เราอยากไป เพียงเพราะว่า มันไม่ไปด้วย บางครั้งนั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนาน แต่แค่เห็นหน้ามัน... น้ำตาที่กลั้นไว้แทบตาย กลับทะลักออกมาได้จนหมด... บางครั้ง ถ้ามีเสียงหัวเราะของมันด้วย... เราจะหัวเราะได้ดังกว่านี้... บางครั้งร้อยคำปลอบใจของใครก็ไม่รู้... ยังอุ่นใจไม่เท่ามือมันที่แค่ตบเบาๆที่หัวไหล่บอกเป็นนัยๆว่า กรูอยู่ตรงนี้ ชอบคำๆนึงที่บอกว่า . . . . .. เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น แ ค่ เ พื่ อ น . . . . . แ ต่ เ ร า เ ป็ น ตั้ ง เ พื่ อ น ต่ า ง ห า ก . .... เพราะเพื่อนมีความสำคัญมากๆมากจนบางคนแยกไม่ออก เอาไปเปรียบเทียบกะแฟนว่าอะไรสำคัญกว่ากัน ทั้งๆที่มันคนละเรื่องกันเลยแต่เมื่อเวลาที่เราอยู่ในห้วงของความรัก... เพื่อน ... จะกลายเป็นส่วนเกินของโลกส่วนตัวเราทันทีไอ้เพื่อนสนิทเรา มันคงจะชินแล้วที่เวลาเรามีรักทีไร เราก็จะห่างๆมันไปทุกที... เวลาที่จะกลับมานึกถึงมันได้อีกที ก็ตอนอกหักนู่นแหละก็เคยคิดเหมือนกันนะถ้าเราเป็นมัน จะรู้สึกยังไงคงจะประมาณว่า... " แม่ง ... พอมีแฟนก็ลืมเพื่อนนี่ กะกรูไม่เคยช่วย ห่ าไรเลย ทีกะแฟนแมร่งแทบถวายหัว" " ต้องเลิกกะแฟนก่อนถึงจะจำเบอร์โทรกรูได้ใช่ไหม สราดดด" คิดๆดูแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆเพราะเวลาที่กำลังมีความสุขในห้วงของความรักก็แทบไม่ได้จะไปเที่ยวไหนกับมันเลยนานๆถึงจะได้คุยกันทีแต่พอผิดหวัง พอเจ็บตัวขึ้นมานาทีนั้นอยากกดโทรศัพท์ไปหามันก่อน อยากให้มันรับโทรศัพท์ก่อนซึ่งบางทีมันนอนไปแล้วเราก็จะไล่มันกลับไปนอนไม่ต้องตื่นขึ้นมาฟังเรื่องราวใดๆทั้งนั้นไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แค่มันรับโทรศัพท์ ก็พอแล้วแบบนี้ละมั้งที่เค้าว่า ... ' เพื่อนคือคนที่สามารถนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ '... ' แต่ลุกจากกันไปได้เหมือนคุยกันไปนับล้านคำ '... ' เพื่อน '... ' คือคนที่เมื่อเราสุข เราไม่เห็นมันอยู่ในสายตา '. . . ' แ ต่ เ ป็ น ค น ไ ม่ มี วั น ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ร า ล้ ม ลงไ ม่ ว่ า เ ร า จ ะ ไ ป หรือเ จ็ บ ม า
จ า ก ไ ห น . . .
